Bielski Syjon to część Górnego Przedmieścia, czyli historycznej części Bielska-Białej, która położona między ulicą Orkana, a Frycza-Modrzewskiego. Nazwa Bielski Syjon, przywołująca na pamięć Syjon w Jerozolimie jako prawzór świętego miejsca i skupionej wokół niego społeczności wiernych, została po raz pierwszy użyta w 1782 r. przez pastora Jana Traugotta Bartelmusa. Jego centralną część stanowi plac Marcina Lutra. Założenie powstało w końcu XVIII wieku na terenie wydzielonym z dolnego pastwiska miejskiego na potrzeby miejscowej gminy ewangelickiej. W XVI wieku bielska gmina protestancka należała do najsilniejszych na Śląsku Cieszyńskim, dlatego w latach 1630–1634 siłą odebrano ewangelikom wszystkie świątynie i zmuszono do odprawiania nabożeństw w górach Beskidu Śląskiego. Patent tolerancyjny umożliwił protestantom budowę skromnej świątyni (dzisiejszy kościół Zbawiciela) i szkoły. Budowę tychże obiektów rozpoczęto równolegle w marcu 1782 na północ od miasta (na części dolnego pastwiska miejskiego). To klasycystyczne założenie urbanistyczne powstało w ciągu 10 lat w kształcie rezydencjonalnym (podkowy). Bielski Syjon stał się dla ewangelików symbolem przetrwania i odrodzenia.
W obrębie Bielskiego Syjonu znajdują się m. in.: Kościół ewangelicki pw. Zbawiciela, jedyny w Polsce pomnik Marcina Lutra, Gmach Wyższej Szkoły Administracji, Gmach Szkoły Podstawowej nr 2, Stary Cmentarz Ewangelicki, Plebania Katedry Zbawiciela, Gimnazjum i Liceum Towarzystwa Szkolnego im. M. Reja, Studnia Pastorów, Budynek Ośrodka Wydawniczego Augustana, Pomnik Wdzięczności i Miłości.

Kościół Zbawiciela w Bielsku-Białej – zabytkowy kościół ewangelicko-augsburski znajdujący się w Bielsku-Białej, na placu Marcina Lutra, w centralnej części Bielskiego Syjonu. Jest kościołem parafialnym Parafii Ewangelicko-Augsburskiej Zbawiciela w Bielsku-Białej, a także kościołem biskupim diecezji cieszyńskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Nie nosi tytułu katedry, którego pragmatyka służbowa kościoła ewangelicko-augsburskiego nie przewiduje. Świątynia powstała w latach 1782-1790, a jej obecny, neogotycki, kształt pochodzi z czasów przebudowy w latach 1881-1882.

Studnia Pastorów – granitowa tumba, stanowiąca niegdyś część grobowca Friedländerów na „starym” cmentarzu; przed gmachem dzisiejszej Szkoły Podstawowej nr 2 została umieszczona w 1934; na jej bokach umieszczono nazwiska czterech zasłużonych pastorów bielskich: Johanna Georga v. Schmitza, Karla Samuela Schneidera, Lukasa Wenceliusa i Jerzego Trzanowskiego. Studnia została odrestaurowana w 2016 roku w związku z 500-leciem Reformacji. Jej uroczystego odsłonięcia dokonali biskup Jan Szarek i prezydent Bielska-Białej Jacek Krywult.
źródło: Wikipedia



< Powrót do listy zdjęć i panoram 360     Panorama nie działa? - Pomoc.